Słowo „szkodnik” nadal wszystko usprawiedliwia, zezwala na każdy rodzaj przemyślnego, złośliwego, brutalnego mordu, na każdy sposób chwytania zwierząt w potrzaski, w sieci, zabijania ich z broni palnej. Techniki te, z czasem udoskonalane (to jedna ze specjalności człowieka), świadczą o ogromie naszego barbarzyństwa, o naszej nikczemnej przebiegłości. Mniej wiemy o samej ofierze niż o tym, jak ją unicestwić. Kusze, łuki, wymyślne pułapki i sidła, lep na ptaki, czyli klej wylewany na gałęzie, trucizny takie jak arszenik, rtęć, strychnina, pestycydy (alfachloraloza, cyjanek sodu, aldikarb, karbofuran), gazowanie, odstrzał… Metody te nierzadko angażują więcej rozmyślnego okrucieństwa, aby mogło chodzić o zwykłą bezduszność. Nasza
„wyrafinowana” wiedza unicestwiła wiele rodzimych gatunków.

„Corvus. Życie wśród ptaków”, Esther Woolfson. Tłum. Adam Pluszka, Joanna Wajs. Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2012. ISBN 978-83-7747-352-8.